1 marca w naszej szkole upamiętniamy Dzień Żołnierzy Wyklętych. Klasa IV przygotowała gazetkę ścienną na ten temat oraz wykonała portrety bohaterów. Na zajęciach z historii temat był wprowadzany lub pogłębiany w zależności od poziomu klasy.
A oto garść faktów, o których warto pamiętać:
Żołnierze wyklęci, to żołnierze którzy po rozwiązaniu AK w 1945r. nie złożyli broni. Walczyli oni za Polskę w latach 1945 – 1963.Rekrutujący się w większości z Narodowych Sił Zbrojnych Polacy nie pogodzili się z powojennym losem Polski i próbowali walczyć z okupantem. Według PRL-owskiej propagandy nie byli to żołnierze, lecz „leśne bandy” czy „zaplute karły reakcji”, stąd przydomek „żołnierze wyklęci”. Akcje większości oddziałów podziemia antykomunistycznego były wymierzone w oddziały zbrojne UB, KBW, MO, ale nie tylko. Likwidowali oni także donosicieli, którzy wydawali ich w ręce komunistycznych organizacji.
W największym okresie działalności organizacja liczyła 25-30 tys. ludzi. Po amnestiach likwidowano ich najwięcej. Po 1947r. ilość odziałów drastycznie spadła, co ułatwiło UB i innym organizacjom wyłapywanie „Leśnych band”.
Żołnierze Wyklęci, o których warto wiedzieć:
Rotmistrz Witold Pilecki ps. „Witold”, „Druh”- ur. 13 maja 1901 w Ołońcu, zm. 25 maja 1948 w Warszawie. Rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego, współzałożyciel Tajnej Armii Polskiej, żołnierz Armii Krajowej, więzień i organizator ruchu oporu w KL Auschwitz. Autor pierwszych na świecie raportów o Holokauście, tzw. Raportów Pileckiego. Oskarżony i skazany przez władze komunistyczne Polski Ludowej na karę śmierci, stracony w 1948. Oskarżenie anulowano w 1990. W 2006 otrzymał pośmiertnie Order Orła Białego, a w 2013 został awansowany do stopnia pułkownika.
Hieronim Dekutowski „Zapora”- ur. 24 września 1918 w Dzikowie, zm. 7 marca 1949 w Warszawie. Pułkownik, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, cichociemny, dowódca oddziałów partyzanckich AK, DSZ i Zrzeszenia WiN, harcerz. Schwytany 16 września 1947r. przez UB, przechodził okrutne śledztwo. 7 marca 1949r. zamordowany w Warszawskim więzieniu. Wraz z 6-ma jego byłymi żołnierzami.
Danuta Siedzikówna „Inka” - ur. 3 września 1928 w Guszczewinie, zm. 28 sierpnia 1946 w Gdańsku. Sanitariuszka 4. szwadronu odtworzone na Białostocczyźnie 5 Wileńskiej Brygady AK, w 1946 w 1. szwadronie Brygady działającym na Pomorzu. Aresztowana przez to, że wiedziała gdzie znajduje się oddział Łupaszki. Zginęła dwa tygodnie przed osiemnastymi urodzinami.